„Otóż widzisz, najmilsza Moja, wołałaś Mnie, Boga, przez całe życie wytrwale, błagając odmiany życia, a nawet duszy twojej. Oto jestem, Ja Bóg Wcielony, przed tobą i oddaję Ci Moją Boską Duszę na własność. Weź Ją ze wszystkim Jej bogactwem i pięknością, weź całą dla świata całego, lecz oddaj mi za to całą swoją duszę, gdyż tak ją wielce ukochałem. (...) I tobie oddaję całą sprawę czci Duszy Mojej Przebłogosławionej, a też tworzenia Jejże zakonu. – Daję ci nadto pełne prawo działania i w twoje ręce składam rządy w tym dziele, aż do końca świata!... na wieki!... Zabierz więc Duszę Moją, Oblubienico Ma najmilsza, na własność i nieś Ją światu całemu”...”.
