Siostry drogie, w Panu naszym Jezusie Chrystusie, czy spełniacie swoje obowiązki, które nałożyła na was Opatrzność Boża, byście się stały drzewem owocnym wśród wichrów i nawałnic ludzkiego życia? (--).
Oto czas szybko mija, a wieczność zbliża się. Tymczasem tyle jeszcze jest do zdziałania na polu nieśmiertelnej duszy, by ją uwolnić z zachwaszczenia wszelkiego.
Siostro droga, nie marnotraw więc czasu życia doczesnego na obojętne przeżywanie go w bezmyślnym trwaniu przy swych brzydkich wadach, któreś powinna z miłości do Boga pokonać, by chwała Boża objawiła się w tobie, a Bóg-Człowiek mógł twoją duszę całą przebóstwić, upodobniwszy do swojej boskiej Duszy.
Drogie siostry, powiedzcie Mi, czy miłość bliźniego jest ustępliwa w was, ochotna do czynu miłosnego, pełnego wdzięku, słodyczy, pokory, życzliwości? (--).
Popatrz więc na siebie siostro, spójrz w głębię swoją, jaką jesteś wobec mnie Boga żyjącego w tobie, który chce przez ciebie wszystkich wkoło miłować, by tę miłość podnieść do Boga Ojca.
Droga córko pamiętaj, że bez miłości bliźniego nie możesz stawić się przede Mną. Bowiem nie jesteś wówczas podobną do Mnie, a ja przecież żyję w tobie. Zatem, jakie jest położenie Moje w tobie, kiedy nie widzę Siebie przejawiającego się przez ciebie. Zastanów się, jak bolesnym musi być dla Mnie, że nie jesteś jedno ze Mną, kiedy poświęciłaś się cała dla Mnie.
A w czym ma się przejawiać twoje poświęcenie się Mnie Bogu-Zbawcy żyjącemu w tobie?
Czyż nie w tym, bym Ja mógł żyć w tobie dla ciebie, by przez ciebie ujawnić Siebie i tym sposobem stać się chwałą Ojca Niebieskiego, w której byś mogła brać udział swoim własnym wewnętrznym życiem, przeżytym wespół ze Mną wraz ze Mną.
Droga córko, powiedz Mi więc, jak przeżywasz dzień w miłości bliźniego? Czy Ja biorę udział w niej i promieniuję mocą Moją zbawczą przez ciebie?
O pamiętaj, że po to cię stworzyłem i powołałem do służby Mojej, byś wraz ze Mną służyła Bogu Ojcu w celach Jego, które On zamierzył dokonać przez ciebie i Mnie żyjącego w tobie. Chcę żyć wszechwładnie i to w tobie żyć, by przez ciebie budować Królestwo Boże tu na ziemi nie tylko w tobie, lecz wraz z tobą przez ciebie, by rodzaj ludzki miał wieczny pożytek z twego życia poświęconego Mnie Bogu” (--).
