Kult Najśw. Duszy Pana Jezusa wywodzi się z tajemnicy Wcielenia. W momencie przyjęcia przez Słowo Odwieczne ludzkiej natury, została stworzona najdoskonalsza z ludzkich dusz, Dusza Boga - Człowieka. Unia hipostatyczna dokonała substancjalnego i osobowego zjednoczenia drugiej Osoby Trójcy Przenajświętszej, tj. Syna Bożego, z ludzką naturą Chrystusa, w wyniku której dwie natury: boska i ludzka zostały zjednoczone w jednej Osobie Słowa Przedwiecznego. Dusza Chrystusa przynależąc więc do Boskiej Jego Osoby, zasługuje na szczególną cześć. Chociaż Kościół od wieków czci Duszę Chrystusa, to jednak nie znaczy, że cześć ta nie czeka na dalsze pogłębienie. Na potrzebę i aktualność kultu reprezentowanego przez matkę Paulę Tajber, zwrócił uwagę biskup krakowski Karol Wojtyła w dniu jej pogrzebu. Stwierdzenie to było równocześnie jakby odpowiedzią na zarzuty stawiane Matce, że nabożeństwo do Duszy Chrystusowej jest niepotrzebnym "kawałkowaniem" Chrystusa. Analiza pism m. Założycielki wykazuje, że cześć oddawana Duszy Chrystusowej odnosi się do całej Osoby Boga - Człowieka ze specjalnym tylko uwzględnieniem Jego Człowieczeństwa, w którym Dusza Chrystusowa jest najważniejszą częścią tego Człowieczeństwa. Założycielka zdawała sobie sprawę, że Dusza Pana Jezusa jest najdoskonalszym narzędziem, poprzez które Boska Osoba wpływa i działa na ludzkość. A wszystkie czyny i słowa Boga - Człowieka są wyrazem głębokich przeżyć dokonywujących się w Jego Duszy, która równocześnie jest najwspanialszym wzorem uczestnictwa w życiu Bożym. M. Paula Tajber nie ograniczała czci Duszy Chrystusowej do modlitewnych formuł w postaci: uwielbień, dziękczynienie, wynagrodzenia czy prośby. W pozostawionych wskazówkach na ten temat kładła nacisk między innymi na konieczność ustawicznego poznawania tajników Duszy Chrystusa Pana, "zgłębiania" Jej przymiotów i cnót oraz "przyoblekania" się w Jej świętość. Wielkie bogactwo przemyśleń i natchnień zawartych w licznych pismach m. Tajber wymaga specjalnego studium na temat kultu Duszy Chrystusowej i związanych z nim tajemnic: życia Chrystusa w duszach ludzkich oraz świadomego budowania Ciała Mistycznego Chrystusa.
Zródło: S. Fabiana Ptak ZDCH, Służyła Bogu w radości i dziękczynieniu, Kraków 1987, s. 73-75.
