Miłość Boga dla Boga jedynie jest szczęściem nad ludzkie
pojęcie.
Gdy dusza staje się duchowo szczęśliwa, wtedy też łatwo jej stać
się dobrą.
Świętym być, to znaczy tyle, co szczęśliwym i szczęście wokół
siebie roztaczać.
Bóg żyje w duszy, by dusza promieniowała
Nim.
Daj Bogu możliwość tworzyć w duszy i przez twoją duszę.
Praca
człowieka uszlachetnia. Człowiek szlachetny pracę uszlachetni.
Dobrą
rzeczą jest uważać co czynisz, jak czynisz, dlaczego i dla kogo czynisz. Ale
najlepszą rzeczą jest uważać na to, czy kochasz, jak kochasz, kogo kochasz i
dlaczego kochasz.
Chrystus pragnie miłości świętej, gorącej, żywej,
jasnej jak słońce. Tylko w miłości rodzi się najszlachetniejsze zjednoczenie z
Bogiem. Kochać Boga to znaczy wszystko Mu ofiarować.
Tylko ten prawdziwie
kocha Boga, kto ukocha całą duszą wolę tegoż Boga.
Kto jest wierny Bogu i
powołaniu swemu, ten jest tryumfem Boga.
Żyć trzeba w czystej miłości
Boga, a miłość bliźniego i siebie stanie się Bożą.
Bóg w bliźnim oczekuje
od ciebie miłości czynnej skierowanej do bliźniego.
Pamiętaj, że
delikatność ducha i delikatne obejście się z bliźnim jest oznaką ducha
Bożego.
Słowo twoje musi być czyste i wolne od wszelkich domieszek, które
mogą przykrość sprawić bliźniemu.
Pan Bóg dał mowę człowiekowi po to, aby
on ten dar spożytkował na chwałę Jego, zbudowanie bliźniego i pożytek duchowy
własnej duszy.
Duch Chrystusa to duch wyrozumiałości, to duch
przebaczenia.
Duch miłości to duch życia.
Ducha miłości rodzi
wesele życia.
Cała mądrość życia polega na tym, by swoją wolę, rozum,
pamięć, serce, całą duszę poddać pod Wolę, Rozum, Byt, Serce, Duszę Syna
Bożego.
Żyć Jezusem, to wespół z Nim kochać, myśleć, działać, by czyn
stał się nie tylko twój, lecz Boga w tobie żyjącego.
Kochaj sam siebie -
to znaczy: nie brudź ducha duszy swojej; ona tak piękną być
może.
Powstań, a ujrzysz piękno włożone ręką Bożą w duszę twoją. Tą
pięknością jest obraz i podobieństwo twoje do Boga. Umiej poznać godnośc swoją i
należycie ją uszanować w sobie.
Miłość to szczęście.
Dusza święta,
to dusza szczęśliwa, a tylko szczęśliwy człowiek może siać szczęście pochodzące
od Boga, bo Bogiem żyje, a Bóg w nim sprawia to, że wszystkim daje
szczęście.
Kto weseli się ze szczęścia Bożego, ten już innego pojąć nie
będzie w stanie.
Wpatrując się w Boga, sam coraz bardziej przybliżasz się
do Niego, z Nim się zjednoczysz, w Niego się przemienisz.
Dusza, w której
Bóg gości, przemieszkiwa, jest zawsze pogodna.
Bóg w duszy - pogoda w
duchu człowieka.
Wielki jest ten, kto mało myśli o sobie, a wiele o
Bogu.
Wierzę w Boską sprawiedliwość, że tego, kto kocha Boga, Bóg
doświadcza, lecz nie opuszcza nigdy.
Dobrze jest tej duszy, która
wszystko, co tylko może czynić, czyni dla chwały Bożej.
Pragnę umrzeć,
umrzeć dla zmysłów, dla wszelkich władz, które są przeszkodą życia duszy
wyłącznie dla Boga w Bogu. Pragnę umrzeć, by żyć dalej, choćby nawet na ziemi i
to w ciele, lecz już życiem innym, nie ziemskim, a życiem duszy zatopionej w
niebie.
Moim jedynym pragnieniem w życiu jest, by Bóg był przez
wszysktich kochany, by wszystkie narody Go poznały i nade wszystko
umiłowały.
Strona sióstr z USA: http://www.sistersofthemostholysoulofchrist.com/
Strona
sióstr z Polski: http://www.duszajezusa.pl/
Strona o
Matce Pauli Tajber: